با یاد تو که زنده ترینی

تو می روی و هنوز
من از دهان همه
 نام تو را رسا و بلند می شنوم
و کلماتت
آنگاه که از زبان دیگری به گوش می رسد
روحم را نوازش می دهد
غم نبودنت
قلبم را می خراشد و باز
به یادت
دریا دریا اشک می شوم
تو زیباترین یادگارت
همان اندیشه ای ست
که در زمان جاری ست
نامت
در جانم
جاودانه است