فراموش شدگان

اين شب ها، هر شب روزگار ما در هشتاد و هشت ميگذرد. هزينه اى كه سال هشتاد و هشت بر روح و جان و مال معترضان وارد آمده هنوز ادامه دارد. داغ عزيزان، حبس و زندان، بيمارى و جراحت و هزينه هايى كه تاوان حرف حقى است كه از سال هشتاد و هشت تا به حال ميپردازيم. داغ شهيدان و دورى از عزيزان زندانى از يك سو و هزينه ى اقتصادى كه بر خانواده هاى مصيبت زده وارد شده و مى شود از سوى ديگرزندگى ها را در تنگناى بدى قرارداده است. شايد فراموش شده ترين بخش كسانى باشند كه در گير و دار اعتراضات مجروح و بيمار شدند و پس از چهار سال با وجود تمامى درمان ها ى جسمى و روحى، سلامت خود را به دست نياورده اند. كسانى كه نه تاب گفتن دردشان را دارند و نه حاضرند به خاطر كارى كه كرده اند مورد تمجيد قرار گيرند امابد نيست كه از اين فراموشى در آيند

قالى

اين روزا نميدونم چرا اينقدر ضعف دارم و حالم بده ،  از اين حرفا كه بگذريم دارم دو تا كتاب ميخونم يكى به زبان انگليسى و ديگرى به زبان فارسى جفتشون كتاباى خوبى هستن اما حوصله ى كافى ندارم، راستى كلاس قاليبافى داره خوب پيش ميره دوستش دارم و حسابى سرگرمم كرده.

رنگ و نخ و قلاب و صداى دفه كه فضا رو پر مى كند از نوستالژى يك كارگاه واقعى فرش بافى، آدمى را سرمست مي كند. عاشق اينگونه فضا ها هستم چه قاليبافى ياد بگيرم و چه خير

اين روزا

اين روزا چندين ساله كه از جامعه عقبم

گاهى ميرم توى دوم خرداد 

خاطرات اون روزا

بيانيه هاى دانش آموزى

و شادى پيروزى

و گاه ... ٨٨

اين روزا سالها از جامعه عقبم

كابوس ها طعم واقعى ترى گرفتن

گاه گاز اشك آور ميزنن و من با حالت خفگى از خواب مي پرم

مرد قرآن را به زور از دستم مي كشه

گاه پسرى را مي بينم كه در ميانه ى دود و گاز اشك بيرق رو ميچرخونه

اين روزا ...

تفاهم

جريان از اين قرار بود كه پارسال با يكى از دوستان كدورتى پيش اومد و از حرفاش حسابى دلم شكست. چند روز پيش خيلى اتفاقى توى يه جمعى ديدمش. خيلى كم سن و سال بود و قيافه ى بچه سالش كلى منو به فكر فرو برد، قبل از اين كه از حرف كسى ناراحت بشى رو در رو باهاش حرف بزن و اندازه ى سنش ازش توقع داشته باش. ملاقات رو در رو باعث ميشه كمتر سوء تفاهم ايجاد بشه و بتونى درك درستى از آدما داشته باشى

با من از آيپد

اپليكيشن بلاگر رو دانلود كردم اينجورى نوشتن خيلى ساده تر و بهتر شده

اما برام يه موضوع جالبه: چند وقت پيش به خيلى از دوستان خواهش و التماس كه اپليكيشنى براى بلاگر نميشناسيد؟ همه اظهار بى اطلاعى ، حالا من عصبانيم كه چرا اينو معرفى نميكردن؟؟؟

به هر حال اينجا خوبه

راهى ديگر

ديگه خودمم فراموش كردم قديما كى بودم ؛(
سخته ناگهان چشم باز كنى و ببينى اونى نيستى كه قرار بود باشى
اون نويسنده اى كه توى ذهنت ساخته بودى
اون هنرمندى كه آرزوش رو ميكردى
و اون انسان مستقل كه هميشه لافش رو ميزدى
بايد مسير رو عوض كرد
بايد راه ديگرى رفت
حتا در اين سالهاى كوتاه باقيمانده