سه چهار ساله که کامپیوتر و اسکایپ عضو اصلی خانواده ی ما شده مخصوصن توی مراسم های مهم خانوادگی همیشه آیپدی موبایلی هست که اسکایپش روشن باشه و حسین و محمد علی یا زهرا رو جزئی از شادی مون و همراه خوشحالی مون کنه. همیشه مامان یادآوری می کنه : اسکایپ روشنه؟ نکنه حسین بیاد و ما نفهمیم. اون روز اسپیکر روشن نبوده محمدعلی زنگ زده من نفهمیدم، مواظب باش یه وقت اشتباه نکنی.
مراسم چهارشنبه سوری که میشه یکی هست که گزارش لحظه به لحظه توی وایبر گروه خانوادگی بذاره که محمد و حسین ببینن. نوروز که میشه حتمن یه اسکایپ گروهی باید روشن باشه که بچه ها توی خارج دلشون نگیره. از دوری ناراحت نباشن و به قول مامان: یه وقت حسین فیلش یاد اینجا نکنه که برگرده و دوباره گرفتار بشه.
کل این حرفا رو زدم که بدونی فضای مجازی ما اونقدر هم مجازی نیست مامان بیشتر از همه به واقعی بودن این فضا معتقده . از 88 به این طرف این فضا گوشه ای از عشق و زندگی ماست که لحظه به لحظه باهاش زندگی می کنیم و از نگرانی و دلواپسی ما کم می کنه. این فضا برای من و خانواده ام قسمت مهمی از زندگیه
مراسم چهارشنبه سوری که میشه یکی هست که گزارش لحظه به لحظه توی وایبر گروه خانوادگی بذاره که محمد و حسین ببینن. نوروز که میشه حتمن یه اسکایپ گروهی باید روشن باشه که بچه ها توی خارج دلشون نگیره. از دوری ناراحت نباشن و به قول مامان: یه وقت حسین فیلش یاد اینجا نکنه که برگرده و دوباره گرفتار بشه.
کل این حرفا رو زدم که بدونی فضای مجازی ما اونقدر هم مجازی نیست مامان بیشتر از همه به واقعی بودن این فضا معتقده . از 88 به این طرف این فضا گوشه ای از عشق و زندگی ماست که لحظه به لحظه باهاش زندگی می کنیم و از نگرانی و دلواپسی ما کم می کنه. این فضا برای من و خانواده ام قسمت مهمی از زندگیه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر