۱۳۹۰ بهمن ۱۶, یکشنبه

امروز

امروز حال خوشی داشتم و کمردردم خیلی بهتر بود. احساس کودکانه ای بود اما فکر می کردم بال در آورده ام و می خواستم تا جایی که می توانم راه بروم ، بدوم، و به آسمان بپرم. کمی بعد کمردرد امانم را برید. حالا مثل کودکی هستم که بالهایش را بریده اند ، مثل حوا وقتی که از بهشت رانده شد:)))

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

یک گوشه دنیا

 کشوری یک گوشه از دنیاست که فراموش شده یک گوشه از دنیاست که حتا خدا هم اونو فراموش کرده یک گوشه از دنیاست که مردمش وجود ندارن هیچ دعایی به آ...