تازگیا به یه عقیده ای رسیدم که دارم بهش ایمان میارم
احساس می کنم زندگی برای نرسیدن هاست
نرسیدن به یک آرزو ، یک انسان، یک سرزمین ، یک هدف، یک ......
زندگی یک شک همیشگی است که اگه نباشه کل زندگی تو رنگ و بوی دیگری میگیره
شک به این که اگه به اون آدم یا اون آرزو یا اون سرزمین یا اون هدف می رسیدم آیا زندگیم بهتر نبود؟
شاید اگه به این ها میرسیدی زندگیت بدتر از امروز بود اما همیشه این شک طعم تلخی به زندگی میده و آهی رو در گلو خفه می کنه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر